به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

در دادن گوشی به فرزندتان مانند اتومبیل تان رفتار کنید + فیلم

تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۶۷۹۳۹

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ،اگر قوانین راهنمایی نباشد شما می‌توانید با هر سرعتی از خیابان‌ها عبور کنید و هیچ پلیسی شما را جریمه نمی‌کند. می‌توانید اتومبیلتان را وسط خیابان به صورت برعکس پارک کنید و کسی به شما کار نخواهد داشت، اما بعد از گذشتن دو سه روز چه حسی خواهید داشت؟ آیا همچنان هیجان‌انگیز و جالب است یا در این چند روز، در کنار تجربه لذت، آسیب هم دیده‌اید؟ به نظر می‌رسد قوانین، اکثر اوقات با تمام سختی‌ها و بدی‌هایی که دارند، به منظور محافظت از افراد در برابر آسیب، وضع شده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 استفاده از موبایل برای کودکان هم، چنین حکمی دارد. بهره‌جویی بدون حدومرز از آن شاید برای بچه‌ها هیجان‌انگیز به نظر برسد، اما با گذر زمان لزوم وضع قوانین استفاده از موبایل برای کودکان نمایان می‌شود. دنیای تلفن‌های هوشمند حتی بزرگ‌تر از جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کنیم. شاید فرزندتان به چراغ‌های راهنمایی که برایش در مسیر آشنا شدن با موبایل قرار می‌دهید، علاقه‌مند نباشد، اما نحوه وضع این مقررات می‌تواند همکاری آن‌ها را افزایش دهد.

قانون اول استفاده از موبایل برای بچه‌ها:«بردن گوشی به تختخواب قدغن است!»

خواب کافی برای سلامت و رشد کودکان ضروری است. برای این‌که کودکان خواب باکیفیتی داشته باشند، باید برنامه‌ خواب منظمی برایشان وجود داشته باشد. علاوه بر این، الگوهای خواب در طول کودکی ایجاد می‌شوند و در دوران بزرگسالی باقی می‌مانند. اگر بچه‌‌ها اجازه داشته باشند گوشی تلفن خود را به تختخوابشان ببرند، بیشتر بیدار می‌مانند و حتی ممکن است اواسط شب بیدار شوند تا پیام‌های خود را چک کنند، در نتیجه صبح‌ها خواب‌آلود و خسته هستند و نمی‌توانند در مدرسه تمرکز کنند. بنابراین بهتر است محدود بوده و همینطور فقط روزها اجازه استفاده از تلفن همراه را داشته باشند.

شما می‌توانید یک فعالیت جایگزین را برای قبل از خواب به فرزند خود پیشنهاد بدهید. مثلا کتاب خواندن، قصه‌گویی، ماساژ و یا حتی انجام یک مدیتیشن کوتاه به کودک شما در به خواب رفتن کمک می‌کند.

همه‌ اعضای خانواده (از جمله والدین) باید این قانون استفاده از موبایل را رعایت کنند و گوشی‌های تلفن همراه خود را شب‌ها در یک محل خاص مانند اتاق نشیمن قرار دهند. به عنوان یک الگو، اول خودتان باید از این قانون پیروی کنید. گاهی بچه‌ها این بهانه را می‌آورند که از ساعت موبایل برای بیدار شدن استفاده می‌کنند. برای حل این مشکل یک ساعت زنگ‌دار برایشان خریداری کنید.

پاسخ به اعتراض بچه‌‌ها در برابر قانون اول

با وضع این قانون ممکن است فرزندتان این اعتراض را داشته باشد که دوستانش اجازه دارند شب‌ها از تلفن همراه استفاده کنند. در این حالت نیاز است دلیل اعمال شدن این قوانین را برای فرزندتان بگویید(تاثیر تلفن همراه بر خواب و انرژی) و باردیگر به صورت کامل توضیح دهید که قوانین خانه شما در استفاده از اینترنت و فضای مجازی چگونه است. کودک باید بداند هر خانه‌ای قوانین خاص خودش را دارد و مقایسه کردن کار اشتباهی است. به فرزندتان بگویید هر کسی برای سلامت خودش مسئولیت دارد و این که سایرین کاری را انجام می‌دهند یا نمی‌دهند دلیل درستی آن رفتار نیست.

 

قانون دوم استفاده از موبایل برای دانش‌آموزان: «در زمان درس، کار با موبایل ممنوع است!»  

معمولا مدرسه‌ها قانون‌های خاصی برای استفاده دانش‌آموزان از فضای مجازی و موبایل وضع می‌کنند. از قوانینی که در مدرسه برای به همراه داشتن گوشی توسط کودکان گذاشته شده است، اطلاع داشته باشید و به فرزندتان اعلام کنید که توقع دارید از این قوانین پیروی کند. به طور مثال در نظام آموزش و پرورش ایران، بردن موبایل به مدرسه ممنوع و غیرقانونی است. این قانون به این منظور وضع شده است که کودک بتواند روی درس‌هایش متمرکز باقی بماند و در فرایند یادگیری او تداخل ایجاد نشود. این قانون در زمان آموزش آنلاین به این صورت اجرایی شود که کودک در حین انجام تکالیف خود، به جز استفاده آموزشی حق استفاده دیگری از موبایل نداشته باشد.

پاسخ به اعتراض بچه‌‌ها در برابر قانون دوم 

اگر فرزند شما هنوز گوشی همراه شخصی خود را ندارد، برای جلوگیری از عکس‌العمل‌های مقاومتی کودک می‌توانید قوانین استفاده از گوشی یا تب‌لت اشتراکی خانوادگی را جایی نوشته و نصب کنید. در صورتی که قصد تهیه گوشی شخصی برای او را دارید، نیاز است، هنگام خرید، تمام قوانین استفاده از موبایل را با فرزندتان مرور کنید تا با آن‌ها سازگار شود.

قانون سوم استفاده کودک از موبایل: «در مهمانی‌ها، نباید از موبایل استفاده کنی»

احتمالا شما نیز متوجه شده‌اید که علاقه شدید فرزندتان به بازی با گوشی باعث شده حتی زمانی که در حال خوردن شام با خانواده است، نتواند گوشی موبایلش را از خود دور کند. اگر می‌خواهید زمان با‌کیفیتی را با دیگر اعضای خانواده بگذرانید، باید بتوانید این منبع حواس‌پرتی را از فرزندتان دور کنید. بنابراین زمانی در روز را تعیین کنید و در آن بازه، استفاده از وسایل الکترونیکی مانند گوشی موبایل، تلویزیون و لپ‌تاپ‌ها را ممنوع کنید.

پاسخ به اعتراض بچه‌‌ها در برابر قانون سوم

کودک شما ممکن است به این موضوع اعتراض کند که سایر اعضای خانواده از این قانون پیروی نمی‌کنند. با مشخص کردن زمان خاصی برای تعامل با خانواده، می‌توانید اجرای این قانون را تضمین کنید. مثلا اگر عادت دارید همیشه همراه با خانواده وعده‌های غذایی خود را میل کنید، قانون ممنوعیت گوشی تلفن را در این زمان‌ها اجرا کنید. برخی خانواده‌ها جعبه‌های خاصی برای جمع کردن گوشی تلفن همراه تمام اعضای خانواده در نظر گرفته‌اند و همه موظف هستند در دورهمی‌های خانوادگی تلفنشان را درون جعبه قرار دهند.

قانون چهارم استفاده موبایل برای کودکان: «مراقب حریم خصوصی‌ات در فضای مجازی باش»  

این روزها کودکان عادت دارند از هر چیزی عکس بگیرند و ممکن است اعمال قانون کنترل ارسال تصاویر بسیار مشکل باشد. ارتباط تصویری یکی از مبناهای اصلی ارتباط در دنیای مدرن است. حتی اگر قصد ندارید ارسال عکس در اینترنت را کاملا برای فرزندتان ممنوع کنید، بهتر است محدودیت‌هایی در این‌‌باره وضع نمایید. انتشار عکس‌های خصوصی می‌تواند باعث شود فرزندتان قربانی اخاذی و زورگویی‌های اینترنتی شود. 

پاسخ به اعتراض بچه‌‌ها در برابر قانون چهارم 

ممکن است فرزند شما بگوید «تمام دوستام عکساشونو میذارن چرا من نذارم؟» یا «مگه چی میشه؟ کی می‌خواد عکس منو ببینه؟ فقط دوستام می‌بینن که!» در این صورت نیاز است شما از ارتباط‌های خوشه‌ای در فضای مجازی برای آن‌ها بگویید. برای او مثال بزنید و بگویید هر کدام از دوست‌هایش، دایره آدم‌هایی را در اطراف خود دارند که خواسته یا ناخواسته اطلاعاتی را که کسب می‌کند با آن‌ها به اشتراک می‌گذارند. می‌توانید با مثال رها شدن بادکنک در آسمان یا پخش خرده‌های کاغذ در باد و حتی پخش جوهر در آب رودخانه، انتشار عکس و فیلم در فضای مجازی را برای او توضیح دهید. بگویید همان‌طور که این مثال‌ها قابلیت جمع‌شدن و برگشتن را ندارند انتشار عکس و فیلم شخصی، بدون رعایت موارد امنیتی ممکن است از کنترلش خارج شود.

  قانون پنجم محافظت از کودکان در استفاده از موبایل: «فقط شماره افراد نزدیک رو ذخیره کن»

پژوهشی مشخص کرده است که به طور میانگین بچه‌ها بیشتر از ۳۰۰ مخاطب ناشناس در گوشی تلفن خود ذخیره می‌کنند. بچه‌های کم‌سن و سال‌تر به سادگی شماره تلفن خود را به هم‌کلاسی‌ها و حتی آشنایان دورتر می‌دهند. این افراد می‌توانند به سادگی با فرزندتان ارتباط برقرار کنند. اگر این قانون را همان زمان که گوشی تلفنشان را برایشان خریداری می‌کنید، وضع کنید، احتمالا آن را راحت‌تر قبول خواهند کرد.

پاسخ به اعتراض بچه‌‌ها در برابر قانون پنجم 

 اگر این قانون بعد از مدتی به آن‌ها اطلاع داده شود، ممکن است کمی در برابر آن مقاومت کنند. به آن‌ها خطرات احتمالی در ارتباط بودن با افراد ناشناس را گوشزد کنید و تاکید کنید که تعداد مخاطبان آن‌ها معیاری برای محبوبیتشان نیست. بهتر است تعداد کمی دوست آشنا داشته باشند تا با لیستی بلند از افراد ناشناس در ارتباط باشند.

چطور قوانین موبایلی را با فرزندمان در میان بگذاریم؟

زمانی که قانون‌ها را وضع می‌کنید، حتما دلیلی را که برای اعمال هر قانون دارید به فرزندتان توضیح دهید. با این روش بچه‌ها متوجه می‌شوند که قانون‌ها در نهایت برای محافظت از خودشان هستند. اگر حس می‌کنید کودک شما هنوز معنی مقررات را درک نمی‌کند، می‌توانید از برنامه‌های کنترل‌کننده‌ گوشی‌های تلفن استفاده کنید.

 این برنامه‌ها به شما اجازه‌ی نظارت بر تلفن کودک را می‌دهند. در این مقاله تلاش کردیم اصلی‌ترین و مهم‌ترین قوانین استفاده از گوشی موبایل توسط کودکان را شرح دهیم اما تعداد این مقررات و مدل اجرایی کردن آن در هر خانواده با توجه به ارزش‌های آن می‌تواند متفاوت باشد. شما چه قانون دیگری را برای کودکان در استفاده از موبایل مناسب می‌بینید؟منبع: سایت کیدزی

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: سواد رسانه تلفن همراه استفاده از موبایل قوانین استفاده برابر قانون اعضای خانواده داشته باشند برای کودکان تلفن همراه فضای مجازی گوشی تلفن بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۶۷۹۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طعنه هاشمی‌طبا به رئیسی و کابینه‌اش: فکر می‌کنند روز عروسی‌شان است؛ برای یکدیگر نوشابه باز می‌کنند

مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت: مگر نه اینکه باید با حسن ظن با آدم‌ها روبه‌رو شد و مگر اصل بر برائت نیست؟ مگر می‌شود مردم آدم‌هایی را انتخاب کنند که خوب نباشند و مراکز نظارتی آدم‌هایی را تأیید کنند که خوب نباشند؟

با تأیید اصل خوبی آدم‌ها فقط می‌خواهیم ببینیم این وعده‌ها چه سرانجامی یافته است.

طعنه هاشمی طبا به مدافعان دولت رئیسی: در دولت روحانی، نگران سفره مردم بودید، اما در دولت جدید از پوشیدن لنگ و دمپایی و روزه گرفتن حرف می‌زنید.

۱- ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال

۲- ایجاد سالانه یک میلیون شغل

۳- اصلاح نظام بانکی کشور

۴- تک‌رقمی‌شدن تورم

۵- توجه به معیشت و حقوق پزشکان و پرستاران

۶- اجرای خصوصی‌سازی واقعی

۷- استفاده از ۷۰ درصد ظرفیت خالی اقتصاد کشور

۸- مداخله‌نکردن دولت در بازارها

۹- حل مشکل حاشیه‌نشینان

۱۰- نظارت دقیق در زنجیره تأمین، تولید و توزیع کالا

۱۱- جذابیت‌زدایی از سرمایه‌گذاری در حوزه‌های غیرمولد

۱۲- جلوگیری از هدایت سرمایه‌ها به سمت بازار ارز، طلا و زمین

۱۳- اصلاح چندنرخی‌بودن ارز

۱۴- تولید نهاده‌های دامی مورد نیاز در داخل کشور

۱۵- قطع وابستگی سفره مردم به خارج

۱۶- وعده‌های وزیر ارتباطات و فناوری (۶ مورد)

۱۷- وعده‌های وزیر امور اقتصادی و دارایی (۵ مورد)

۱۸- وعده‌های وزیر امور خارجه (۲ مورد)

۱۹- وعده‌های دیگر وزرا چند ده مورد

البته فهرست وعده‌ها بسیار است و در نگاه اول هم می‌توان آن‌هایی را که کلی گفته شده، غربال کرد؛ ولی برخی وعده‌ها آن‌قدر با استحکام لفظ و عدد دقیق گفته می‌شود که جای تردید باقی نمی‌گذارد. فقط از این تعجب می‌کنم که ظرفیت دهان ما تا چه اندازه بزرگ است که این‌همه امر مهم و با حجم وسیع در آن جای می‌گیرد.

اینکه می‌گویند آیا می‌توان ظرفی پیدا کرد که هرچه در آن بریزیم، پر نشود، ظاهرا مصداق آن دهان ماست؛ مثلا دبیر مناطق آزاد چندی پیش گفتند که اماراتی‌ها صد میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در کیش می‌کنند و چینی‌ها رقم بسیار بیشتر (البته عدد را هم گفتند) حال در ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ مراسمی از بسته‌های امکان سرمایه‌گذاری در مناطق آزاد بهره‌برداری کردند. این کار مثل آن است که انسان نیازهای زندگی را ردیف کند و بگوید چه کسی حاضر است این کارها را برای من انجام دهد.

این کار ایشان یعنی تکذیب همه سرمایه‌گذاری‌هایی که قبلا گفته بودند، به‌علاوه سرمایه‌گذار خود باید بداند چه کاری می‌خواهد بکند و نه آنکه بسته طرح به او بدهیم و بگوییم تشریف بیاورید و با مراسم رسمی و پرده‌برداری این بسته‌های نه‌چندان مورد علاقه سرمایه‌گذاران را رونمایی کنیم. مگر نمی‌شود بدون پرده‌برداری آن‌ها را منتشر کرد. ظاهرا اصل بر پرده‌برداری است و نه عمل.

یا جناب وزیر صمت در شهریورماه در حضور مقام محترم ریاست‌جمهوری گفتند صد هزار اتومبیل برقی در راستای کاهش آلودگی هوا تا پایان سال ۱۴۰۲ تولید و به مردم عرضه می‌شود. صرف‌نظر از اینکه با ۱۵ میلیون اتومبیل موجود درون بدسوز و سالی یک میلیون تولید اتومبیل درون بدسوز داخلی این وعده کمکی به تلطیف هوا نمی‌کند؛ ولی به هر حال بازشدن پای اتومبیل برقی به کشور خوب است؛ ولی آن صد هزار اتومبیل برقی کجاست؟

البته ما و مردم به شنیدن این وعده‌های بی‌انت‌ها عادت کرده‌ایم و مردم هم باور ندارند که بتوان این‌همه کار انجام داد؛ ولی از نظر روان‌شناختی مردم دوست دارند وعده‌های شیرین بشنوند و به‌همین‌دلیل رأی آن‌ها به هرکسی که بیشتر وعده کلان و شیرین بدهد، تعلق می‌گیرد. جالب است که نه رئیس‌جمهور، نه معاون اول و نه هیچ‌کدام از وزرا توجهی به آینده کشور از لحاظ زیست‌محیطی و زوال کشور از لحاظ زیربناهای تولیدی نکرده‌اند و این می‌رساند که اگر چند درصد به وعده‌های خود اعتقاد داشتند، در این مورد کلا خود را عاجز می‌بینند و عدد صفر را در مقابل این کار گذاشته‌اند.

از طرفی پیچیدگی مسائل کشور به حدی رسیده است که ادعا برای حل آن جرئت بسیار می‌خواهد و ناگفته پیداست که این جرئت نمی‌تواند بر حسب تعقل باشد. متأسفانه تعریف مسائل و مشکلات کشور هم از سوی خوبان مشاغل و حکمرانی و هم از سوی منتقدان به‌درستی انجام نمی‌شود و حسب فریادهای روز اظهار نظر می‌کنند.

چه خوب است که مسئولان کلاه‌شان را قاضی کنند که واقعا قادر به چه کاری هستند و مردم هم کلاه‌شان را قاضی کنند که بدانند چه چیز دارند و چه چیز می‌توانند داشته باشند. مسئولان جهاد تبیین را در شیرین نشان‌دادن حوادث یافته‌اند و نه بیان واقعیت‌های روز کشور که مردم به آن‌ها آگاه شوند.

بحمدالله اینک کشور در دست خوبان افتاده است و ناخوبان پاک‌سازی شده‌اند و به کناری رفته‌اند. خوبان هم فکر می‌کنند روز عروسی‌شان است و برای یکدیگر نوشابه باز می‌کنند؛ هرچند خودشان در ضمیرشان اعتراف دارند کاری نمی‌توانند انجام دهند، چه رسد به کارهای پیچیده زمین‌مانده که کارستان است و البته هرازچندگاه همین خوبان به این نتیجه می‌رسند که فقط خودشان خوب هستند و دیگر همفکران را طرد می‌کنند.

به نظر می‌رسد گروهی به این باور رسیده‌اند که اینک «عروسی خوبان» است؛ همان خوبانی که وعده‌های‌شان صرفا وعده است و اگر وعده نبود که به آن نمی‌گفتند «وعده». اگر خیلی فکر می‌کنند که روز عروسی‌شان است، به گفته سعدی روی آورند که فرمود: «محال است که هنرمندان بمیرند و بی‌هنران جای ایشان بگیرند»؛ ولی آنان «یعلمون ظاهر الحیوه الدنیا» هستند؛ درحالی‌که گفته سعدی در تاریخ اثبات شده است؛ پس خوبان بدانند از زمره «و هم عن الاخره هم غافلون» نباشند. مغرور به امروز، «روز عروسی» نباشند.

ما هیچ‌کدام ابرمرد و قهرمان بی‌انت‌ها نیستیم. اگر همان امت وسط باشیم و منصف، کارمان بیشتر پیش می‌رود. خوبان اندکی تواضع کنند و تجربه سه سال گذشته را مرور کنند و صادقانه بر خود ملاحظه کنند که کدام کار را می‌توانند انجام دهند و بگویند. بیش‌ازاین از آن‌ها توقع نداریم.